का 'उद्या'साठीच जागा 'आज'ला नाही कुठे
काळ वाहे, धावुनी त्या गाठला नाही कुठे
रोजच्या काबाडकष्टा ज्या 'उद्या'ची प्रेरणा
रम्य अन् असतो उद्या, तो भेटला नाही कुठे
कर्म करण्याचाच प्रण केला, फळे ना चाखली
वृक्ष तो वठला तरीही, छाटला नाही कुठे
गुंतलो, हा खेळ कसला, खेळवे ना सोडवे
का कधी हा द्यूतक्रीडा वाटला नाही कुठे?
हे प्रभो, तू घेतला का हात होता अखडता
झोळणा मज हातचा तर फाटला नाही कुठे.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment