नाही

आज असता तू इथे कसलीच मजला भ्रांत नाही
पण तरी चंचल किती हे हृदय माझे शांत नाही

काय होता स्पर्श तो बेभान होतो जाहलो मी
आठवांच्या संगतीने मन उगाच निवांत नाही

चेहरा तव गोड आहे जाणले होते कधीचे
गोडवा तो चाखण्यासम गोडसा दृष्टांत नाही

रेशमी पाशात आहे आज सारे विसरलो मी
वाटते बाहूंपुढे या आज कुठला प्रांत नाही

काय हे 'ॐकार' वदसी, जाणसी का तू तरी ते
बोल माझे अनुभवाचे सांगतो, वेदांत नाही