तिची भेट...

रवि, २७/०३/२००५ - ०१:००

हे दोन मित्रांमधले संभाषण. पहिला मित्र त्याच्या प्रियेला भेटून आलाय नुकताच अन् खूपच कष्टी दिसतोय. म्हणून दुसरा मित्र त्याच्या दुःखाचे कारण शोधून त्याचे सांत्वन करायचा प्रयत्न करतोय. त्याने विचारलेले प्रश्न आणि उत्तरामधला नन्नाचा पाढा यातून निर्माण झालेले हे विनोदी प्रेमकाव्य...

प्रेम घेउनी नाही आली?... नाही
सुखे घेउनी नाही आली?... नाही
असेल आलिच हसू घेउनी?... नाही
असेल आली आसु घेउनी?... नाही

अवखळ तो उत्साहहि नव्हता?... नाही
शब्द-तुटवडा भासत नव्हता?... नाही
आवाजी त्या मार्दव नव्हते?... नाही
शब्दांमाजी आर्जव नव्हते?... नाही

घेउनि आली का ती चिंता?... नाही
आली का ती होउनि चिंता?... नाही
भरली ती रागे का तुजला?... नाही
रुसवा खोटा नसेल कळला... नाही

डोळ्यांमध्ये तुझ्या हरवली?... नाही
कुशित तुझ्या ती होती शिरली?... नाही
ओठांमध्ये असेल उरली?... नाही
मिठीत होती विरघळलेली?... नाही

शब्दीं त्या तू होता ना रे?... नाही
नेत्री तरि तू होता का रे?... नाही
हास्यामध्ये असशिल वेड्या... नाही
रुसव्यामध्ये असशिल लपला... नाही

प्रश्न कसाही उत्तर तरिही "नाही"
तरी संभ्रमित झाला परि तो नाही
वदता तो अपशब्द जाहला काही
सरळ सांग ना आज ति आली नाही

ॐ