Sunday, August 13, 2006

तुझ्या कृपेने

गुरु, १४/०४/२००५ - ००:००

तुझ्या कृपेने कधी नव्हे ती, रोज अमावस आहे
डाव सुखाचा मोडलास तू, मनी वेदना आहे...

प्रीतिफुलांचा सुगंध होता, पुन्हा मोहरत न्यारा
तव पुष्पे कुस्करताना तू, क्रूर भासते आहे...

सुंदर मनने, नाजुक कवने, दिली घेतली वचने
कशी विसरली क्षणात गे, मी अजून स्तंभित आहे...

हृदयाच्या उघड्या दारांतुनी, धावलीस बहु माझ्या
बंद कवाडा पुढे अजूनी, तुझ्या उभा मी आहे...

पैंजणात रुमझुमलो होतो, कंकणात किणकिणलो
आज स्मृतींच्या कंकणातुनी, वीज कडाडत आहे...

तुझ्या सुखांच्या समईमध्ये, मंद मंद तेवलो
वात कोरडी, आज भोवती, तेल पेटले आहे...

"प्राक्तनात 'ॐकार', रेखिला घात, जाणवे आता"
तिचा चेहरा, घेउन छद्मी, दुःख हासते आहे...

No comments: